Het zit er op

Er is helaas geen tijd om naast Guernsey nog andere kanaaleilanden aan te doen, want de wind staat gunstig. Dat moeten we benutten. Wout wil graag via België terug en niet via Engeland. Hij verheugt zich erop Nederlands te kunnen spreken. We zeilen een groot deel van de tocht met 7,5 knoop door het water  en varen in een stuk door naar België, Nieuwpoort 240 mijl. Door wind en 2 getijden mee en 1 tegen doen we dit in slechts 2 nachten en 1 dag. We bezoeken de kinderboerderij en de vlindertuin en huren fietsen. De tweede dag fietsen we een ingekort rondje en leveren we ze snel in, want ook nu staat de wind en stroming mee en kunnen we op ons gemakje naar Zeeland zeilen. Daar aangekomen gaan we door de Roompotsluizen, en leggen vast aan de eerste de beste steiger. WEER IN NEDERLAND!! Om 6 uur varen we verder richting Burgsluis en daarna Grevelingen. We zien opa en oma Warmond weer en genieten nog een paar dagen van het krabben vangen, fietsen en de strandjes in Zeeland. Binnendoor via de staande mast route varen we naar huis. Het zit erop. Woensdag 14 augustus leggen we aan in Warmond. Bart en ik hebben nog tot 1 september voordat het werk weer begint en we keren de boot binnenstebuiten. De jongens gaan al naar school en Uk. Jammer dat het voorbij is.  Wat hebben we het fantastisch gehad. In de 6 maanden hebben we circa 4.000 mijl afgelegd, heel mooie plaatsen, ankerbaaitjes en eilanden gezien aan de Middellandse zee, Atlantische Oceaan en het Franse binnenland. En het is ons ook nog gelukt om op tijd de Momo terug naar de thuishaven te brengen. Zo’n lange trip zit er voorlopig voor ons niet meer in. Maar wat hebben we mooie herinneringen, foto’s en verhalen. En vooral wat hebben we genoten...

We zeilen weer!

Bij Toulouse verlaten we het Canal du Midi en varen op het Canal de la Garone verder. Dit kanaal is iets minder mooi, maar wel lekker efficiënt, rechttoe rechtaan. De sluizen zijn bijna allemaal onbemand en we kunnen overal zo doorvaren. 14 juli bevrijdingsdag maken we mee in een klein plaatje Casinsarsarrin. Wout en Tom mogen opblijven voor het vuurwerk en het feest na afloop. Om 23 uur begint het en we zitten met zo’n 1000 mensen rondom de haven. Nog nooit hebben we zo’n groot vuurwerk gezien. Geweldig! ’s Nachts danst Tom op de muziek. Wout kijkt liever naar een mooi meisje.

De laatste sluis.. 

Nog een paar dagen varen en dan zijn we in Castets en Dorthe. Hier is de laatste sluis en varen we de rivier de Garonne op. We moeten wachten op hoog water en om 17 uur varen we naar buiten. Met stroom mee varen we om 22 uur Bordeaux binnen. Een eerste blik boven aan de kade laat een super bruisende stad zien, heel mooie kade ingericht en prachtige gebouwen (‘petit Paris’). We kunnen afmeren aan een steiger in het hartje centrum. Een speelfontein of waterplein op de kade is favoriet bij de jongens. We huren fietsen om de omgeving te verkennen. De omgeving is mooi, maar het duurt wel een tijd voor we de stad uit zijn en het is erg heet. De mast ligt in de haven Bassin a Flot. De haven is door de Duitsers in WOII gegraven en werd gebruikt voor duikboten. Nu is hij vervallen. De havenmeesters is met vakantie dus we liggen er gratis. We hebben er veel last van muggen en als het maandag is en de mast gaat erop zijn we blij dat we weg kunnen.

 

 

 

We zeilen 108 mijl naar Ile Belle, weer terug op Golf van Biscaije. Thuis komt steeds dichterbij.. Het mooie eiland ligt voor de kust van Bretagne. Ook hier huren we fietsen. En nu het niet zo warm meer is trapt Wout behoorlijk mee. We verkennen het halve eiland. De wind staat goed en we vertrekken voor een nacht zeilen naar Camaret su Mer. Helaas zijn de jongens de golven niet meer zo gewend en speelt zeeziekte weer op. Gelukkig slapen ze allebei goed en we zien weer veel dolfijnen. We hebben de tocht zo gepland dat we zoveel mogelijk stroom mee hebben. Alleen bij ondieptes stroomt het wel erg hard (vlak na Camaret tot wel 5! knopen) en met 11 knopen grondsnelheid schieten we door het water. Hmm volgende keer zeilen we toch liever bij kentering ondieptes over.

Nu we in Camaret su Mer zijn zijn we rond. Hier begon Bart zijn oversteek met Jurjen en Hans naar La Coruna. We maken hier mooie wandelingen en wachten tot de harde wind voorbij is voor we de tocht van 133 mijl naar de kanaal eilanden kunnen maken. We vertrekken om 18 uur bij laag water en pakken zo precies 2x stroom mee en 1x tegen. We doen Guernsey aan, een echt stuk Engeland bij Frankrijk. Met de bus trekken we het eiland door en doen mooie ‘cliff walk’ aan zuidkust.  

We zullen nog wat bij deze eilanden ankeren en dan snel door naar België, Zeeland, Amsterdam. Binnenkort begint de school van Wout en willen ruim op tijd thuis zijn. Vanaf Bordeaux is dan ook de nr 1 regel gaan als het kan en zeker bij goede wind..

Afscheid van de Middellandse zee en Canal du Midi

Bezoek in Cassis
We besluiten nog wat extra dagen aan de ZuidFranse kust te blijven zodat we hier onze neven Luc en Joris en Paul en Marieke kunnen treffen. We ankeren in de Calenques en bij mooie eilandjes en maken prachtige wandelingen. In de baai van Cassis komen ze aan boord. We varen en ankeren 2 dagen in de Calenques. We duiken allemaal vanaf de boot de zee in. Na een heerlijke barbeque op de camping logeert Wout een  nachtje in de camper. Tom mist zijn broer wel heel erg die avond. Helaas is het na 3 dagen weer tijd om door te gaan. Er wordt opnieuw tegenwind voorspelt en die willen we voor zijn. We motoren ‘s nachts de 82 mile naar Sete. Bart kijkt een film tijdens zijn wacht, zo rustig is de zee.

Afscheid van de Middellandse zee en Canal du Midi
We verkennen te voet Sete. We besluiten vanaf hier de mast met een vrachtwagen te laten vervoeren.  Dit omdat onze mast erg lang is (14,3 meter), we hierdoor meer comfort hebben en minder kans op schade. Helaas kan de mast hier niet af vanwege de kermis. Maar goed ook want nu kunnen we nog zeilend naar Cap Agde. Met pijn in ons hart nemen we hier wel afscheid van de Middellandse zee, demonteren de mast en laten we hem achter in de haven.

We varen we de rivier Herault op. En na een heerlijk diner en overnachting in Agde varen we de eerste sluis in naar Canal du Midi. De jongens genieten van het nieuwe leven aan boord, zonder golven en met heel veel te zien en te doen langs de kant. Ook is er veel tijd om te spelen, want het is hard werken met al die sluisen. Wel is het warm, de bimini komt nu erg goed van pas. De eerste van de 153 sluizen duurt een uur voordat we er door zijn. Gelukkig gaat het daarna heel vlot. We varen samen met een ander boot op en komen door  wel 10 sluizen. Bij 1 sluis let de sluiswachter niet op en zet de sluizen al open voordat wij en de andere boot vastliggen. Gelukkig ligt wel de achterlijn vast en kan Bart de motor vol in de vooruit zetten. Maar wat een watergeweld. Snel langere lijnen gelegd en we gaan weer verder. De andere sluizen verlopen vlekkeloos. De fenderbommen (boten met soms wel 20 megafenders) hebben meer moeite. Menig bootje moeten we van ons afduwen.

Canal du Midi is mooier dan we hadden gedacht. Het is een hele ervaring om over een 300 jaar oude kanaal dwars door Frankrijk te varen. Eerst varen we door de wijnstreek Languedoc. Tussendoor stoppen we bij leuke plaatjes, voor een wandeling, een fietstochtje, een wijnboertje of een riviertje om te zwemmen.’s Avonds leggen we aan langs de oever en barbequen bij de picknickplaats of liggen we bij een leuk plaatsje.

We kunnen met onze 1,35 diep nog net varen. In de de boekjes staat dat het 1.60 diep is, maar dat wordt niet altijd gehaald. Helaas ligt er veel troep in het water. In de buurt van Trebes gaat het mis en maakt de motor een raar geluid. Met een mes in de hand duikt Bart het troebele water in. Er zit een plastic tas in de schroef. Na 3 uur kunnen we weer verder. En 2 dagen later moeten we losgetrokken worden van onze ligplaats, omdat het waterpijl iets gedaald is. Vaak voelen we takken tegen ons roer.

Nog een voordeel van varen op het kanaal is dat we elke ochtend op de fiets verse croissantjes en stokbrood kunnen halen. Langs het kanaal ontmoeten we veel leuke mensen. De jongens mogen een teil lenen zodat ze lekker kunnen plonsen. Ook krijgen we goede tips waar we het beste kunnen stoppen of overnachten. Een tip is ook het zwembad net na het centrum van Castelnaudary. Na 4 uur lang zwemmen worden we door de badmeester weggestuurd. Ze gaan sluiten. 

Fenderbommen.. Hoe meer fenders hoe gevaarlijker!